«2023… Τη νέα χρονιά θα…» και είναι ευκαιρία να παίξετε με τα παιδιά το παιχνίδι των μεγάλων αποφάσεων! Πώς παίζεται αυτό; Εύκολα. Πολύ απλά τα βοηθάτε να φτιάξουν μια λίστα με ό,τι θα ήθελαν ν’ αλλάξουν στο καθημερινό τους πρόγραμμα (προς το καλύτερο εννοείται) αλλά και να το τηρήσουν.
Θα πρέπει κατ’ αρχάς να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Όταν λέμε για αποφάσεις της καινούργιας χρονιάς, μη φανταστείτε βαρύγδουπες ανακοινώσεις του στυλ «Το 2023 θα γίνω το καλύτερο παιδί του κόσμου». Εννοούμε απλές καθημερινές συνήθειες της ζωής των παιδιών. Το τσιμπολόγημα π. χ ανάμεσα στα γεύματα με αποτέλεσμα το φαγητό να καταλήγει στο σκουπιδοτενεκέ, η ακαταστασία και το χάος που επικρατεί στο παιδικό δωμάτιο και η κακή σχέση των πιτσιρικάδων με κάθε μορφής καθαριότητα είναι σίγουρα μερικοί λόγοι που μπορούν να οδηγήσουν τους πιο υπομονετικούς από εμάς στα όριά μας. Και, όμως, με τη μοναδική εφευρετικότητα που μας προικίζει η συμβίωση με τα παιδιά, βρίσκουμε τρόπους ώστε να κάνουν τα παιδιά αυτό που πρέπει, χωρίς να πρέπει να προσπαθούμε συνεχώς να τους το επιβάλουμε. Κι όπως υποστηρίζουν οι ειδικοί, ο καλύτερος τρόπος για να πείσουμε τα παιδιά μας να αλλάξουν ή να αποκτήσουν μια καλή συνήθεια, είναι να πάρουν μόνα τους την απόφαση να το κάνουν.
Με το κατάλληλο, λοιπόν σκηνικό, το χριστουγεννιάτικο δέντρο, τα αναμμένα φωτάκια και τη φιγούρα του Άι-Βασίλη να κυριαρχεί, μπορείτε να καθίσετε μαζί με το πιτσιρίκι μας και να φτιάξετε μια μικρή λίστα με τις αποφάσεις του για την καινούργια χρονιά. Θυμηθείτε μόνο πως όσο περισσότερες αποφάσεις πάρει μόνο του, τόσο περισσότερες πιθανότητες έχετε να τις τηρήσει. Για να το βοηθήσετε και να το προτρέψετε μπορείτε να ξεκινήσετε φτιάχνοντας τη δική σας λίστα, δίνοντάς του το παράδειγμα και συζητώντας ταυτόχρονα μαζί του γιατί παίρνετε αυτές τις αποφάσεις, για το αν πιστεύετε ότι θα δυσκολευτείτε να τις τηρήσετε και για το πόσο θα χρειαστεί να προσπαθήσετε. Έτσι, μπορεί να κατανοήσει ευκολότερα τον τρόπο που λειτουργεί αυτό που του προτείνετε, ενώ ταυτόχρονα καθοδηγείτε τη σκέψη του σε ανάλογα ερωτήματα ώστε να του είναι ευκολότερο να φτιάξει τη δική του λίστα.
Σίγουρα θα αναρωτιέστε μήπως, όμως, με όλες αυτές τις αποφάσεις και τις πρωτοχρονιάτικες λίστες πιέζουμε τα παιδιά περισσότερο από όσο το επιτρέπει η ηλικία τους. Πρώτα απ’ όλα πρέπει να επισημάνουμε ότι είναι σημαντικό τα παιδιά να συνειδητοποιήσουν από νωρίς όχι μόνο την υποχρέωση που συνεπάγεται μια απόφαση, δική τους ή δική μας, αλλά και κυρίως τη χαρά και την ηθική απόλαυση που θα τους προσφέρει η εκπλήρωσή της. Επιπλέον πρέπει να γνωρίζουμε ότι η δέσμευση του παιδιού σε μια απόφαση, το να βάζει ένα πρόγραμμα και να καλείται να το τηρήσει, είναι μια δεξιότητα που του είναι απαραίτητη για όλη του τη ζωή γι’ αυτό και είναι σημαντικό να το παροτρύνουμε προς αυτή την κατεύθυνση. Απλώς πρέπει να έχουμε μεγαλύτερη ανοχή στη μη τήρηση και να επιβραβεύουμε την προσπάθεια περισσότερο.
Το να καθαρίζει το δωμάτιό του, να διαλέξει σε ποια θέση θα βάζει τη τσάντα και το μπουφάν του γυρίζοντας από το σχολείο, αλλά και το να φροντίσει μόνο του να υπάρχει χρόνος για το παιχνίδι του είναι αποφάσεις που το παιδί μπορεί να πάρει μόνο του και που έχει τη δυνατότητα να τις τηρήσει ή έστω να προσπαθήσει να είναι συνεπές. Η λίστα με τις υποχρεώσεις που αναλαμβάνει το παιδί μπορεί να επεκταθεί, ανάλογα με τα καθημερινά σας μικροπροβλήματα. Π.χ. να μη χτυπάει τη αδερφή του, να μοιράζεται τα παιχνίδια του με τους φίλους του, να διαβάζει μόνο του τα μαθήματά του, να μελετάει το πιάνο του, να μη λέει ψέματα, να πλένει τα δόντια του κάθε βράδυ… και η λίστα δεν έχει τέλος.
